Sarajevo

Aloha!

Gisteren uit Sarajevo vertrokken en met spijt in het hart.
Echt een superstad!
Sarajevo stond al lang op de agenda om eens te bezoeken en het is er nu eindelijk van gekomen. De recente geschiedenis speelt niet echt in het voordeel van de stad, en ik wist dan ook niet goed wat ervan te verwachten.

Van mensen onderweg had ik vernomen dat als Belgrado al een stapje terug is vergeleken met Boedapest of Praag, Sarajevo dat zeker is.
De treinrit naar ginder liet alleszinds niet veel positiefs vermoeden. Veel stations onderweg zijn nog niet gerestaureerd sinds de oorlog en zitten vol kogelgaten.
Als je de stad binnen hobbelt is het eerste wat je ziet grote grijze woonflats waarvan sommigen nog de sporen van de bombardementen dragen.

Maar eens aangekomen was het al snel duidelijk dat het centrum van de stad supergezellig is.
Het interessante is dat Moslims en Katholieken hier door elkaar leven, en de stad bezaaid is met kerken en minaretten.
Het oude centrum, dat ze little istanbul noemen, heeft veel weg van een souk. Een heleboel kleine winkeltjes, restaurantjes en cafe's.

In de oude stad is de oorlog echt wel veraf.
Eens buiten het centrum zie je wel nog veel gebouwen die de sporen van kogelinslagen dragen.
In de stad vindt je ook de 'sarajevo roses'. Dit zijn de kraters van granaatinslagen die ze hebben opgevuld met een soort rode pasta.
Ook de tunnel die onder de oude luchthaven loopt, de 'tunel of hope' was indrukwekkend.
Bizar zijn ook de graven. De kerkhoven liggen overal in de stad verspreid, en als je naar de data van overlijden kijkt, dan zie je altijd dezelfde jaren terug komen.
Gedurende de jaren van oorlog zijn er meer dan 11000 slachtoffers gevallen in Sarajevo...

In 1984 werden in Sarajevo de winterspelen georganiseerd, iets waar ze nog steeds heel veel belang aan hechten.
De skipistes van toen zijn nog steeds een populaire weekendbestemming voor de mensen in Sarajevo.
Ik ben dan ook een dagje gaan snowboarden met canadese roommates en een nieuw-zeelander.
de huur van snowboard, boots, skibril, broek en toegang to de pistes: 20euro.
Misschien de volgende skivakantie toch maar naar bosnie? :-D

De hostel waar we verbleven wordt gerund door een advocaat. Zijn vrouw is diplomate, hij was zijn stressvolle job beu, en zo heeft hij beslist om een hostel te starten.
Zijn bedoeling is om een hostel te creeren met de kwaliteiten van een hotel. En hij is alleszinds zeker op de goede weg. grote, ruime kamers, zalige bedden, een uitgebreid gratis ontbijt, perfect engelstalige staff,...

De rest van mijn dagen in Sarajevo gevuld met wat rondkuieren, lezen op een terrasje en de lokale cevapcici en burek eten( beste van de wereld wordt gezegd!). Ook d rakija is een must.

Na 4 dagen die veel te snel voorbij zijn gegaan, is het weer tijd om door te reizen. Afscheid genomen van men Canadese reisgezellen Shannon en Jason. Zij blijven nog wat in Bosnie rondhangen. Hele leuke tijd gehad met hen.

Op naar Krakau!